Geen betekenisvolle lijn, krijtstreep of penseelstreek op papier kunnen krijgen en toch iets kunnen laten zien van de bedrijvigheid in de werkplaats van je verbeelding. Goddank dat ik de poëzie heb! Des te wonderlijker is het om dan een beeldend kunstenaar aan het werk te zien met wat ik in woorden vatte.
Vorige week kreeg ik bericht dat Hannelore, een jonge Sint-Niklazenaar wier handen wél kunnen tekenen, zich had gebogen over mijn gedichten en haar eigen verbeelding laten spreken.
Aldus docent Charlotte: “Voor de Week van de Poëzie hadden we voor onze leerlingen van de 2e graad een bloemlezing samengesteld, 20 gedichten met een link naar het jaarthema: natuur. … De leerlingen kregen vervolgens carte blanche om aan de slag te gaan met een van de gedichten uit de bundel, of zelf een gedicht te schrijven in het thema. Er waren een aantal heel mooie resultaten: stripgedichten, stiftgedichten, schilderijen, stop motion filmpjes…”
Met dank aan Hannelore Verresen, 3e jaar architecturale en beeldende kunsten aan de PORTUS berkenboom-school in Sint-Niklaas, en docent Charlotte Standaert.